80 lat temu powstała Armia Krajowa.
14 lutego 1942 r. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. Decyzja o powstaniu AK była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie.
Utworzona przed 80 laty AK jest uważana za największe i najlepiej zorganizowane podziemne wojsko działające w okupowanej Europie.
W szkole w ramach działań Klubu Historycznego im. Armii Krajowej obchodziliśmy 80. rocznicę utworzenia Armii Krajowej.
14 lutego przedstawiciele Klubu Historycznego uczestniczyli w uroczystej Mszy Św. w Kościele w Wąchocku zorganizowanej z inicjatywy Środowiska Świętokrzyskich Zgrupowań Partyzanckich AK PONURY – NURT w intencji wszystkich żołnierzy „Ponurego” i „Nurta”. Po Mszy dalsze uroczystości miały miejsce przed kryptą Ponurego, gdzie zostały złożone kwiaty i zapalone znicze w ramach akcji „Uczcij Bohaterów – Zapal Światło Pamięci”.
15 lutego uczniowie czwartych klas wysłuchali prelekcji na temat powstania i działalności Armii Krajowej, zapoznali się z „Biuletynami Informacyjnymi AK”- obecnie miesięcznikami wydawanymi przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej oraz ich wojenną historią. Następnie obejrzeli medale okolicznościowe upamiętniające rocznice wydarzeń związanych z II wojną światową, w tym z Polskim Państwem Podziemnym i Armią Krajową.
Po powrocie z nauczania zdalnego do szkoły w klasach ósmych zostały zorganizowane spotkania poetyckie poświęcone 80. rocznicy powstania AK. Uczniowie czytali historię i wiersze poświęcone Armii Krajowej, słuchali pieśni partyzanckich. Tłem jednej z pieśni była prezentacja multimedialna „Świętokrzyskie Zgrupowanie Partyzanckie Ponury – Nurt (1942 – 1944). W celu stworzenia odpowiedniego nastroju uczennice przyniosły i zapaliły świeczki.
A oto słowa jednego z najpiękniejszych wierszy o Armii Krajowej autorstwa Zbigniewa Kabaty ps. Bobo:
Byłaś dla nas radością i dumą,
jak stal prężna, jak żywioł surowa,
ustom - pieśnią, sercu - krwawą łuną,
Armio Krajowa.
Zimny ogień, granat pod podłogą,
Łańcuch co dzień spajany od nowa,
zbrojne kroki nocą, leśną drogą.
Armio Krajowa.
W bohaterów prowadziłaś ślady,
naród zwarty jak grupa szturmowa,
aż spłynęłaś krwią na barykady,
Armio Krajowa.
Nie rabaty, nie barwy mundurów,
nie orderu wstęga purpurowa,
ale skowyt i krew spod pazurów,
Armio Krajowa.
Choć nagrodą ci było wygnanie,
kula w plecy, cela betonowa,
co się stało nigdy nie odstanie ,
Armio Krajowa.
Odmówiono ci sławy i życia,
ale symbol wyklęty i słowa,
imię twoje wciąż sławią z ukrycia
Armio Krajowa.
Nas nie stanie, lecz ty nie zaginiesz,
pieśń cię weźmie, legenda przechowa,
wichrem chwały w historię popłyniesz
Armio Krajowa.
K. Duda